Eskiden
hediyelik eşya dükkanları vardı, mahallelerdeki tuhafiye veya kırtasiyeler de de acil durumlar için hediyelik eşyalar bulundurulurdu.
Benim çocukluğumla şimdiki zaman alışverişi arasındaki farkı çocuğum hiç bir zaman algılayamayacak, ben bile unuttum :)
Ev ziyaretlerine ev yapımı pasta ve kekler giderdi, tabağın üzeri peçete ile kapanarak :)
Doğum günlerine, akraba ise ihtiyaç bildiğin varsa mutlaka o alınırdı. Yok mahalle arkadaşı filansa, kalem, kupa, kitap alınıp gidilirdi. Şimdiki çocukların doğum gününe kalem alsan ne kadar anlamsız bakacaklarını bir hayal edin ne olur?
Sevgililer günü hediyesi zaten yoktu?
Babam bir çiçek bile almayanlardan olduğu için evlilik yıl dönümü kutlamaları hakkında bir şey yazamayacağım?
Anneler gününde, biz mutlaka hazırlanırdık kardeşimle, şiirler, resimler, babamla çıkıp alınan ev eşyaları, bakır güğüm süs eşyası almıştık hatta, inanın oğlumda bana yıllar sonra Ankara okul seyahatinden aynısını almış, çoookk çok güzel. Sanırım anneye alınan hediyeler en unutulmayanlar oluyor...
Babalar gününü de yıllar sonra kutlamaya başladık benim çocukluğumda yoktu.
Yılbaşı hediyesi, yılbaşı hediyesini annem hiç eksik etmezdi, evde kutlanırdı torun torba, tüm çocuklara minik hediyeler alınırdı, oyuncaklar, kitaplar, albümler. Aramızdan biri noel baba olurdu sırtına dev poşet koyup herkese hediyesini dağıtırdı. Benim de noel baba olmuşluğum var, pamuk sakallarım vardı hemde. Evi de aldığımız yılbaşı çiçekleri ile donatır onları da pamuklarla süslerdik.
Tüm bu hediyelik eşyaları, evimizin yakınındaki kırtasiyeden, kitapçıdan azda olsa oyuncakçıdan alırdık. Çoğu minik paketler olurdu. Kaliteli paket kağıtları mutlaka başka bir hediye paketlenmek içinde saklanırdı. Çok değerliydi gerçekten. Hediye almak da, hediyelerin kendisi de.
Aslında hepsi kişiye özel hediye idi. Hepsi hepimizin gururunu okşar mutlu ederdi. Alınan bir kalem, incecik bir kitap, minik plastik oyuncak çok çok değerli, özel hediyelerdi.
En özel hediye, düşünüldüğünü sevildiğini hissettiren
hediye. Şimdi her şey var, her fırsatta, büyük mağazalardan büyük paketlerle çıkıyoruz. Aldığımız hediye mutlaka onda vardır diye düşündüğümüz çok insan var. Çocuklara hediye almak bile zorlaştı, acaba var mıdır? beğenir mi? diye endişe ediyor, değiştirme kartını unutmuyoruz. Oğlum da her şeyi olan çocuklardan şükürler olsun ama ben aldığından benim kadar mutlu olsun isterdim. Olmadı, inşallah vererek mutlu olmayı bilsinler :)
Bir anneden
hediyelik yazısı bu kadar oluyor işte...
Hediyelerle kutlanacak günlerimizin çoğalması dileğimle,
Ayça Alkan TÜRE
